ΠΡΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΣΠΙ.
Αγ. Δημήτριος Ραχών. 31/10/2015
Η ΑΣΠΙ σας καλωσορίζει στο τριήμερο εκδηλώσεων που ξεκινά απόψε με τίτλο. Ευημερία χωρίς ανάπτυξη -από τη θεωρία στη πράξη. Ή πέρα από το δίλλημα: Ανάπτυξη ή λιτότητα.
Η εκδήλωση εντάσσεται στο πλαίσιο συζητήσεων αλλά και προβληματισμού από κοινού, που συνεχώς διοργανώνουμε για διάφορα θέματα, στη λογική που μας χαρακτηρίζει και συμπυκνώνεται στην πρόταση. Δράσε τοπικά κοιτώντας ταυτόχρονα παγκόσμια.
Πολλούς μπορεί να τους ξενίσει ή και να τους τρομάξει η λέξη αποανάπτυξη, αλλά εσκεμμένα χρησιμοποιείται από τους δημιουργούς της, για να μας ταρακουνήσει και να μας κάνει να σκεφτούμε αν υπάρχουν πραγματικά περιθώρια βελτίωσης των όρων της διαβίωσης μας και της ποιότητας της Ζωής μας, ακολουθώντας το ίδιο κατεστημένο οικονομικίστικο μοντέλο ανάπτυξης με όποια κεντροαριστερή ή αριστερή παραλλαγή του. Αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Την αναζήτηση δηλαδή της ευημερίας μέσα από την μεγέθυνση.
Αναμφισβήτητα ζούμε σε μια ιστορική περίοδο στην Ελλάδα. Ιστορική με την έννοια ότι όποιες και αν είναι τελικά οι εξελίξεις, η περίοδος αυτή θα αναφέρεται στην σύγχρονη ιστορία σαν ένα σημείο καμπής. Δηλαδή μια ιστορική στιγμή από αυτές που παρουσιάζονται σπάνια και μπορούν να αλλάξουν τα πάντα ή να τα αφήσουν όλα ίδια ή και χειρότερα. Αυτό εξαρτάται, κατά τη γνώμη μας, από το βαθμό συνειδητοποίησης της κοινωνίας, ότι αν δεν αλλάξει θεμελιακά ο τρόπος και η οργάνωση της παραγωγής και της κοινωνικής δομής, τότε το περισσότερο που μπορούμε να περιμένουμε είναι πρόσκαιρες διορθώσεις ενός συστήματος που είναι καταδικασμένο να φτάσει στα όριά του αργά ή γρήγορα.
Μήπως ήρθε ή ώρα να αμφισβητήσουμε το σχήμα: Ανάπτυξη για την ανάπτυξη; Να αμφισβητήσουμε την καταναλωτική καπιταλιστική κοινωνία. Να διερευνήσουμε από κοινού τους δικούς μας δρόμους, το δικό μας μοντέλο, έχοντας πάντα στο μυαλό , ότι δεν είμαστε εμείς που θα φτιάξουμε το μοναδικό σχέδιο που θα ισχύει για όλους και για όλες τις εποχές, αλλά αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι μια ασυμβίβαστη κριτική στο επίσημο κατεστημένο μοντέλο ανάπτυξης, χωρίς να φοβάται τις συνέπειες. Μια κριτική που θα ξεκινάει από την διαπίστωση του πεπερασμένου των φυσικών πόρων και του άδικου και ανήθικου που διαποτίζει το υπάρχον σύστημα. Με στόχο να φτάσουμε στο σημείο που ο ελεύθερος χρόνος θα αποτελεί το μέτρο του πλούτου , όπως έλεγε και ο Μαρξ.
Πρέπει να αναπτύξουμε στρατηγικές με τις οποίες θα απαντήσουμε στη παγκοσμιοποίηση και θα επιδιώξουμε μια αποκεντρωμένη, αυτοδιαχειριζόμενη, αταξική κοινωνία της ισοκατανομής που θα έχει σαν κύτταρο την αυτοδύναμη, αυτόνομη κοινότητα και θα έχει ως πολιτικό πρόταγμα την Ευημερία για όλους διασφαλίζοντας την και για τις επόμενες γενιές. Είμαστε απέναντι στη λογική της ανάθεσης στο κομματικό σύστημα διαχείρισης των κοινών υποθέσεων. Μια πολιτική λογική που διαπερνά όλα τα συστημικά κόμματα από την δεξιά μέχρι την παραδοσιακή αριστερά. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεπεράσουμε. Να μην είμαστε παθητικοί καταναλωτές προιόντων, ακόμα και κομματικών προγραμμάτων. Να σταματήσουμε να αναθέτουμε τις τύχες μας σε χαρισματικούς ηγέτες-σωτήρες αλλά να γίνουμε το υποκείμενο του κοινωνικού μετασχηματισμού μέσα από την αυτοοργάνωση και το συντονισμό. Τα παραπάνω εξάλλου συμπυκνώνουν την ιδεολογία της ΑΣΠΙ.
Όλα αυτά θέλουμε να συζητήσουμε και να διερευνήσουμε με τη βοήθεια των αγαπητών καλεσμένων μας
Ηλίας Γαγλίας
